آلکساندر فلمینگ، باکتری شناس اسکاتلندی بود که در بیمارستان سنت ماری لندن فعالیت می کرد.

در سال 1928 بعد از بازگشت از یک مرخصی دو هفته ای به آزمایشگاه خود، متوجه اتفاقی شد که مسیر تاریخ پزشکی را متحول کرد.

او مشاهده کرد که روی یکی از ظرف های کشت باکتری، کپک زدگی وجود دارد و در اطراف آن کپک باکتری ها از بین رفته اند.

این حادثه اتفاقی و توجه شایسته فلمینگ، مسیر پزشکی را متحول کرد.قارچی کشف شده بود که ماده شیمیایی ضد میکربی تولید می کند. به احترام قارچ پنی سلیوم، آن دارو پنی سیلین نامیده شد.

هر چند افتخار کشف داروی پنی سیلین بنام فلمینگ بود و امروزه تقریبا نام فلمینگ با نام پنی سیلین گره خورده است، از زمان کشف پی سیلین تا زمان تولید انبوه آن و استفاده بیماران حدود 15 سال طول کشید و در این فاصله زمانی، افراد و دانشمندانی مانند هوارد فلوری و ارنست چین در به ثمر رسیدن داروی پنی سیلین برای مصرف بیماران نقش داشتند.

بعدها آنتی بیوتیک های متنوع و موثر دیگری در کنار پنی سیلین و بر پایه پنی سیلین ساخته شد که از آن زمان تا امروز جان ملیون ها انسان را نجات داده است و رنج ملیون ها انسان را التیام بخشیده است.

جمله ای منسوب به بقراط وجود دارد به این مضمون که درمان، کار طبیعت است و کار پزشک کمک به طبیعت است.کشف پنی سیلین حاصل یک حادثه اتفاقی بود و سازنده اصلی آن یک قارچ بود.
ترکیب شیمیایی پنی سیلین هدیه طبیعت به بشر است. در علم پزشکی ترکیبات دارویی بسیاری وجود دارند که از گیاهان گرفته می شوند. بعنوان مثال آسپیرین، دیگوکسین و آرتسونیت پایه گیاهی دارند. البته همیشه طبیعت برای درمان بیماران لقمه حاضر و آماده برای درمانگران ندارد و وظیفه علم دارو سازی ساختن داروهای جدید از ترکیبات شیمیایی است.

دانش پزشکی مانند هر دانش تجربی تاریخی دارد. در دوره ها و مناطق مختلف جهان شیوه طبابت تفاوت داشته و آزمون و خطا درجریان بوده است.در قدیم حجم تجربه ها و تبادل آن کم بود ولی ما اکنون به میراثی از تجربه های گذشتگان خود در جای جای دنیا دسترسی داریم تا از تجربه های موفق استفاده کنیم و موارد بی ثمر را رها کنیم. پزشکی دانشی یگانه است و قابل تقسیم به طب قدیم و جدید،طب مدرن و طب سنتی، طب شیمیایی و طب گیاهی یا طب چینی و هندی و … نیست. درمان های پزشکی مبتنی بر شواهد تجربی اند.پزشک در درمان تابع شواهد است و وظیفه حرفه ای و اخلاقی او این است که از هر درمانی که شواهد محکم، اثربخشی آن را تایید کنند برای بیمار خود استفاده کند. تفاوتی نمی کند که دارو گیاه باشد یا عصاره گیاه، بشکل قرص باشد یا آمپول یا نور لیزر.مهم نیست نام آن در کتابهای قدیم طب آمده باشد یا خیر.

آنچه در مورد هر ادعای درمانی مهم است، شواهد اثربخشی آن در مطالعات دقیق است.